‘Een gekkenhuis’, zo zou je het kunnen omschrijven wanneer je op 3 april bij wijkcentrum Moer-wijk binnenstapte. Als je althans al binnenkwam, want al ruim van te voren stond er tot buiten een lange rij met mensen om zich in te schrijven voor het repareren van kleine en grote spullen. Helaas noodzaakte deze grote drukte in combinatie met pech (te weinig ruimte en niet al ons gereedschap bij de hand) om al een klein half uur na de officiële opening mensen te weigeren. Erg jammer vinden we. Maar wanneer ruim drie uur, 36 reparaties en een gezellige middag later de deur achter ons sluit, blijkt dit een verstandige keuze te zijn geweest.

Gelukkig voor alle wachtenden hadden de mensen van het wijkcentrum ruim-schoots koffie, thee en koekjes op voorraad en bedien-de men aan de stoel. De naaisters zetel-den zich door een gebrek aan ruimte tussen de wachten-de mensen. Dit leverde naast een aantal gelukkige mensen, die zowel advies als gerepareerde kleding kregen, ook geanimeerde gesprekken op.

De technische reparateurs hadden ondertussen weer hun handen vol. Zo kreeg Huib niet alleen een complete wasdroger voor zijn kiezen, maar ook een oude bekende. De man wiens decoratieve ballon vorige keer zo creatief was gerepareerd door Bing en Eko had er nog zo eentje staan, deze keer van ijzer. Helaas was lasapparatuur niet aanwezig, maar er werd wel een dappere poging gewaagd met een soldeerbout. Het mocht echter niet baten. Voor Huib zat er echter een lichtpuntje aan de reparatie. Hij ontdekte dat het snoer van zijn soldeerbout het begeven had en kon deze direct (zelf) repareren.

Elders in het pand repareren Stef en Eko een pop. De stenen nek is ge-broken, maar met een tube lijm, moed, beleid, trouw en een flinke portie humor weet het tweetal de zieke weer op te lappen. Zielsgelukkig neemt de eigena-resse voorzichtig haar eigendom weer in handen. ‘Hou de rug maar even open zodat de nek kan drogen’, adviseert Stef nog wel. We hopen maar dat deze blote rug haar geen schuine blikken heeft opgeleverd op straat.

Naast dit tweetal zucht reparateur Rob bij een staafmixer. ‘Als we geluk heb-ben, is het stof, als we pech hebben..’, hij moet er niet aan denken. Maar geluk-kig is het stof en na een uiterst zorg-vuldig kwartiertje met een pincet draait het apparaat weer als een zonnetje.

Ondertussen blijft het in het pand buitengewoon druk. Gelukkig blijft ieder-een er opgewekt onder en wacht ge-duldig zijn beurt af. Eén klant wordt zelfs door Stef overge-haald een handje te helpen. Wanneer hij toestemt wordt in allerijl gereedschap gepakt en zet hij zich aan een lamp. Helaas, het totale snoer moet worden vervangen en daar is geen tijd meer voor. Dat geldt overigens ook voor het meegebrachte apparaat van de ingesprongen reparateur zelf. Beide mensen kunnen echter een volgende keer worden geholpen. En dat is al snel: op zaterdag 20 april zitten we in stadsboerderij Landzigt, Leidschenveen. Bent u er dan ook bij?